ഭ്രാന്ത്

ഭ്രാന്തികള്‍ ചിരിക്കുന്നു...

ഉറക്കെയട്ടഹസിച്ചു ചിരിക്കുന്നു.
നഖംകൊണ്ടു കോറിയ ചുവന്ന പൂക്കളാല്‍

മേലാസകലമലങ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ചത്തുമലച്ച മീന്‍കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോലെ

കണ്ണുകളവര്‍ തുറിച്ചുനോക്കുന്നു.
ഇനിയൊരു നാളെയില്ലെന്നപോലെ

ഓരോ നിമിഷവും

മരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
പുനര്‍ജനിയ്ക്കുള്ള

യാത്രയില്‍, തെറ്റുമെന്നുറപ്പിച്ച
പാതയിലേയ്ക്കു ചൂണ്ടിയ വിരലുകള്‍ .
ഇതെല്ലാം കണ്ടിരുളിന്‍റെ മറവിലിരുന്നു

ഞാനും ചിരിക്കുന്നു.
ആ ഭ്രാന്തികളിലൊന്നിനെപ്പോലെ

പൊട്ടിപ്പൊട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.