കുപ്പിവളപ്പൊട്ടുകള്‍

അന്ന്...

എന്‍റെ കൈത്തണ്ടയില്‍ കിലുങ്ങിചിരിച്ചിരുന്ന കുപ്പിവളകള്‍ 

പൊട്ടിച്ചിതറി നിലത്തു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. 

രാത്രിയില്‍ എപ്പോഴാണവ ഉടഞ്ഞതെന്ന് ഓര്‍മയുണ്ടായിരുന്നില്ല...

എങ്ങനെ ഓര്‍ക്കാന്‍!

അവ വാരിക്കൂട്ടിയപ്പോഴെന്‍റെ വിരല്‍ത്തുമ്പുകളില്‍ 

രക്തം പൊടിഞ്ഞു. 

മെത്തമേല്‍ ചുളുങ്ങിക്കിടന്ന വിരിപ്പില്‍ 

നിന്‍റെയൊപ്പമെന്‍റെ അഴിഞ്ഞുവീണ നിഴല്‍ക്കീറുകള്‍

ചത്തുചതഞ്ഞുകിടന്നിരുന്നു...

പിന്നെയോരോ രാത്രിയും ഓരോ യുദ്ധക്കളമായിരുന്നു. 

നിന്‍റെ വിചിത്രകല്പനകളുടെയും 

എന്‍റെ സദാചാരബോധത്തിന്‍റെയും 

നികൃഷ്ടവും പ്രാകൃതവുമായ പേക്കൂത്തുകള്‍ക്കൊടുവില്‍ 

നീ കിടന്നുറങ്ങി. 

അവിടെയപ്പോള്‍ കുപ്പിവളകള്‍ പോലെ 

പൊട്ടിച്ചിരിച്ചിരുന്ന ഞാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 

അന്ന് നിലത്തുവീണുടഞ്ഞ കരിവളകള്‍ക്കൊപ്പമവള്‍ മരിച്ചിരുന്നു...